Old-Saxon-speakers

DE FAL FAN DE MINSKE Fan alle yn it wylde libbende dieren dy God, de Hear, makke hie, wie de slang it slûchslimst. Dit dier frege oan de frou: 'Is it wier dat God sein hat dat jim fan gjin inkelde beam yn de tún ite meie?' 'Wy meie de fruchten fan alle beamen ite,' antwurde de frou, 'útsein dy fan de beam yn it midden fan de tún. God hat ús ferbean fan de fruchten fan dy beam te iten oft harren sels mar oan te reitsjen, as wy it dochs dogge, doe gean wy stjerre.' 'Jim sille seker net stjerre,' sei de slang. 'Rjochtoarsom, God wit dat jim de eagen iepengean sille sa gau as jim dêrfan ite, dat jim dan as Goden w&#

West Frisian     1. As men jong is moat men de wiisdom bestudearje, as men âld is moat men har in de praktyk bringe.     2. De minske is frij berne en dochs leit er oeral in keatlings.     3. De minske dy it meast libbe hat is net hy, dy de measte jierren telt mar hy, dy it it djipst ûnderfûn hat.     4. Misledigings binne de arguminten fan harren, dy ûngelyk ha.     5. De ûnwittendens hat noait kwea dien, de dwaling allinnich is needlottich, men ferdwaalt net omdat hy net wit mar omdat hy tinkt te witten.     6. Alle minnens komt út swakkens.

LANGUAGE EXTRACT 1 Ik thahta that min Sahsisk noh god was ak ik mot nu andkennian that it lihtlik giwordan is hwanthiu ik it ne mer endi so lango gisprekan hebbiu. Tho ik jungiro was, wissa ik sikor that min Sahsisk bet was thanna min Englisk ak nu wundron ik mi ef ik ne unreht haƀda. Ik kan wela Englisk ak Sahsisk mot ik noh oƀian untat ik it swiðo god sprekan kan. LANGUAGE EXTRACT 2 Ik dacht dat mijn Saksisch nog goed was maar ik moet nu bekennen dat het slecht geworden is omdat ik het niet meer en zo lang gesproken heb. Toen ik jonger was wist ik zeker dat mijn Saksisch beter was dan mijn Engels maar nu vraag ik me af of ik

GISETIÐARAD – undarstandandie regula werðad in thrim wandum giskriƀum gigeƀan. Giskrif en:  Fan thesumu dage furðor endi so lango God mi noh thana maht gigiƀid that ik mina meninga friliko ut mag seggian williu ik mer undarniman so that ik theses rehtes bet niotan mugi endi thiu ne williu ik mer swigon allum siðum that ik meninga ut kan seggian.

De Deern vun Yde 1897 worr in de Neeg vun de Stadt Drenthe (Nedderlannen) in en Moor - worvun de Ursprung an dat Enn vun de letzte Iestiet torüchgeiht – en minschliche Liek funnen. Forschen üm düsse lütte Moorliek hebbt bewesen, dat dat üm dat liefliche Överschuss vun en 16-jöhrige Deern geiht, de rund üm den Begünn vun dat Tietöller leevt hett. Se weer teemlich lütt vun Grött un harr en Krümm in ehr Warvelsüül (Skolioos). Vör tweedusend Johr is se op balldadige Wies üm dat Leven brocht: se worr mit en lütt wullen Band wörgt. Dorna is se mit

Getuigenis uit de wereld van spiritualiteits- en New Age-groepen. Vanaf mei tot oktober 2013 volgde ik lessen bij een spiritualiteitsgroep in de stad Rouen. Ik moet toegeven, dat ik van deze groep een vól lid was, die altijd aan de vergaderingen deelnam. Maar na verschillende maanden moet ik bekennen, dat dit mij geen welvaart heeft gegeven. Pas op, ik ben het helemaal eens met de oorspronkelijke sjamanen hun principes, maar waar ik aan deelnam heeft alléén een onaangenaam effect op mij gehad. Wat bedoelt was om iemands leven te verbeteren, is uitgegroeid tot wat compleet anders. “Geniet van het huidige moment, we

Wat is Stonehenge? Stonehenge is meer as en Ståpel olle Stenen. Düt is en olle Tempel, de vör meer as 4000 Jåren boot wörr, vun de Minschen de in’e Neegde wånen. Se brochen resige Stenen uut feern weg un bruken bannig eenfache Warktüüch üm dat Timmer to måken, dat wi noch hüüt seen könnt. Sogår as Delen vun den Bo affullen sünd, is Stonehenge so wunnerlig dat elk Jåår uut de hele Werlt kååmt ümbi een Million Minschen üm dat to seen. De Bomeester vun Stonehenge harren nix afschreven, so dat wi weet nich, wölke Språ

Ketteln mit Wöör’ ? Dor liggt twee Muffins in’n Åven. Batsch bölkt de een: ‘Wow, wat is dat hier so heet!’ worup de annere Muffin seggt: ‘Achso, en Muffin dat snacken deit!’ De hierste stumme Dööntje weer vör nich so lang in de Verenigte Ståten bruukt in ene eernste Laboratoriumforschen över de Grünn worüm de Minschen lachen doot. Wat scheen? As de Dööntje warrt vertellt vun een de hooch in de Hierarchie steit, warrt dorüm hart to lachen för de een de låger steit. Åver as de een de låger in de Hierarchie steit, sülf enen Dööntje vertellen deit, fallt ene pienlige Stillde. De ‘Muffinforschen’ g

Op den swarte Weg neven de gele Feller Riddt de Wannerer to’n Wold Över de Bargen un dwars de Wöör’ Mååkt he Chance in annere Länner. Bi de olle Städen un geestlose Dörper Na de Hüüs liggt de Boom Dorünner he so jünger eer kööm Dorünner he de Werlt vergeten harr. ʆé Ƿandrere, Oktobermåånd 2013

De Tiet geit dörch un de Heven dwars Ünner de lange Nachten, Miene Boom steit un blifft hier fast ; Ick weet he is wol bargen. As Woden de funn alle de Runen Neem ick ’nen Twieg sien Holt, Över de soten Schuum to bruken, Ick mååk Algiz in de Kold. ʆé Ƿandrere, Oktobermåånd 2013